متاسفانه بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان ریه، در مراحل پیشرفته‌ی بیماری‌شان کشف میشوند. سرطان‌های ریه بطور کلی به دو دسته غیر اسمالی و اسمال سل کارسینوم تقسیم‌بندی میشوند.
تقریبا تمامی سرطان‌های ریه با سیگار کشیدن در ارتباط هستند. تنها یک نوع متاسفانه شایع از سرطان که آدونوکارسینوم ریه هست با سیگار ارتباطی ندارد و می‌تواند روی ریه ملتهب، مثلا روی عفونت مزمن ریه و اسکارهای مزمن شکل گیرد.
مبتلایان به سرطان اسمال سل در صورتی که درمانی نگیرند بسیار بدخیم هستند و حدودا ۴ ماه زنده می‌مانند. حتی با درمان هم اسمال سل‌ها دوباره عود می‌کنند و بطور متوسط ۱۲ ماه عمر می‌کنند. این یعنی ۵۰% از این بیماران بعد از ۱۲ ماه از دنیا می‌روند حتی با درمان.
پیش آگهی اسکوموس بدتر از آدنوکارسینما است. آدنوکارسینوما حدود ۳۵ تا ۴۰% از سرطان‌ها را تشکیل می‌دهند. این سرطان‌ها بصورت ندول‌های مخیطی خود را نشان می‌دهند.
یک نوع سرطان بنام برونکوآلوئولار وجود دارد که از پنوموسیت‌های نوع دوم نشات می‌گیرند. این نوع سرطان بصورت پنومونیک ظاهر میشود و در نتیجه در سی‌تی اسکن بصورت گراند گلاس خود را ظاهر می‌کنند.
یک نوع سرطان لارج سل می‌باشد . اغلب این سرطان‌ها امروز آدنوکارسینوم تشخیص داده میشوند.
بیماران سرطانی که در زمان تشخیص سیگار می‌کشند بدترین پیش آگهی را دارند. آنهایی که بیشتر از ۱۲ ماه است سیگار را قطع کرده‌اند یا سیگاری نبوده‌اند پیش آگهی بهتری دارند. جالب اینکه آسپرین بنظر می‌رسد موجب بهبود کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان میشوند.
امروزه می‌توان از بعضی عوامل کمک گرفت جهت درمان بهتر و یا فهم بهتر پیش آگهی سرطان. مثلا در آدونوکارسینوم باید دید که آیا EGFR و ALK مثبت هستند و در آن صورت دارو‌های جدید استفاده کرد که می‌تواند چندین ماه به عمر بیمار بیافزاید. همچنین در صورت وجود TTF-1 احتمال عود آدنوکارسینوم بیشتر است.
احتمال عود بیماری همچنین به سایز تومور که اگر بیشتر از ۲.۷ سانت باشد یا پلورال ویسرال را درگیر کرده باشد بستگی دارد و احتمال عود در این موارد بیشتر میشود.
در صورت وجود موتاسیون Ras هم پیش آگهی سرطان بدتر میشود.
در صورتیکه در مرحله یک یا دو بیماری N2 وجود داشته باشد باید شیمی درمانی آدجوانت استفاده شود. جالب اینکه T4N0 که مرحله 3b است پیش آگهی بهتر از 3a دارد .
قبل از جراحی باید دانست که اگر FEV1 بیشتر از 2.5 لیتر باشد می توان پنوموکتوی کرد. این اگر بین 1.1 تا 2.5 لیتر باشد می توان لوبکتومی کرد. آنهایی که FEV1 کمتر از ۱ لیتر باشد کاندید جراحی نیستند.
پیش آگهی بیماری به عوامل دیگری مثل میزان قدرت فعالیت خوب بیمار، در صورت اسکوموس بودن، و استیج پایین باشد پیش آگهی بهتری دارند که مطالعه نشان داده که استفاده از بتا بلاکرها طول عمر بیماران را افزایش می‌دهد.
کلا رادیوتراپی در صورتی قابل اجرا است که تومور کمتر از ۵ سانت باشد. در مورد رادیوتراپی کمکی بعد از جراحی مرحله دو و سه گرچه میزان عود لوکال را کمتر کند و طول عمر بیمار را افزایش نمی دهد. بنابراین رادیوتراپی بعد از عمل جراحی دو و سه فقط در مواردی که مارجین عمل مثبت باشد باید به مریض داده شود.
اما شیمی درمانی کمکی بعد از جراحی در مرحله دو و سه به بیمار داده میشود. و موجب افزایش عمر به میزان ۵ تا ۱۰% می‌‌گردد.
در مرحله سه و چهار جراحی انجام میشود.
بیمارانی هستند که در مرحله اول یا دوم هستند ولی توانائی عمل جراحی را ندارند. در این صورت رادیاسیون نمی‌توان بکار برد ولی احتمال بقاء ۵ ساله ی این بیماران بین ۱۳ تا ۳۹% خواهد بود.
در مرحله ۳ که نمی‌توانند عمل بشوند شیمی رادیوتراپی همزمان بهترین درمان است.
مرحله 1B بعد از عمل شیمی درمانی کمکی در ۴ جلسه داده میشود. در جایی که مارجین جراحی مثبت باشد هم رادیوتراپی داده میشود.
مرحله ۲: درمان اصلی جراحی است. بعد از آن هم ۴ جلسه شیمی درمانی داده میشود. در صورتیکه مارجین جراحی مثبت باشد رادیوتراپی آدجوانت داده میشود.
مرحله 3A کمی پیچیده است. باید دید قابل جراحی است یا خیر. اغلب قابل جراحی نیستند و باید شیمی رادیوتراپی همزمان دریافت کنند، بخصوص بیماران N2, 3 پیش آگهی بدتری دارند. جالب اینکه مطالعه ای نشان می دهد که جراحی با شیمی درمانی رادیوتراپی همزمان هم خیلی پیش آگهی متفاوتی ندارند. همچنین به دنبال شیمی رادیوتراپی نباید جراحی شود.
بیمارانی که مبتلا به Superior Sulcus هستند مثلا T3-4N1، ابتدا شیمی درمانی میشوند و سپس جراحی. با احتمال بقاء ۵ ساله ۵۰ تا ۷۰% .
